وی متولد 10 مه 1940 در شهر دترویت آمریکاست و بیشتر نوجوانی خود را در پرورشگاه گذراند. او در دانشگاه سنت جان بعنوان یک محقق کار می کرد. در دانشگاه سنت جان در مورد شیوه متمرکز شدن و گفتگوی انگیزشی صحبت می کرد که باعث ترغیب دانشجویان ثبت نام در کلاس‌های خصوصی اش شد.

آژانس ادبی به دایر پیشنهاد کرد که ایده‌های خود را به صورت یک کتاب جمع‌آوری کند و نتیجه آن کتاب «قلمرو اشتباهات شما» بود. دایر شغل تدریس خود را رها کرد و به کار تبلیغات در ایالات متحده مشغول شد.

پیام او درباره لحظه تفکر نو بسیار طنین انداز شد. او اغلب حکایاتی را از زندگی خانوادگی خود بازگو می‌کرد و در قالب این حکایات کارآزمودگی کنونی خود را نتیجه‌گیری می‌کرد. کتاب مرد خودساخته کتابی بود که به قسمتی از جذبه‌های خودش اشاره داشت. دایر به مخاطبانش توصیه می‌کند که واقع بین باشند چون ندای اعتماد به خود، همانند یک راهنمای معنوی انسان را کارآزموده می‌کند و همچنین به خوانندگانش پیشنهاد می‌کند که معنوی باشند.

لوکینگ فور جوی: طریقه عبادت معنوی شما چیست؟

دکتر دایر: همیشه به ماجرای گاندی (ماهاتما گاندی) وقتی که داخل قطاری که به نیو دهلی می‌رفت، فکر می‌کنم. تکه کاغذی به او داده شد که از او می‌پرسید: پیامتان چیست؟

او به کسانیکه بیرون قطار بودند گفت:زندگی من پیام من است. به عبادت معنوی ام بصورت کاری که با شیوه‌ای خاص باید هر روز تکرارش کرد نگاه نمی‌کنم. نقل قولی از جیدو کریشنامورتی یادم آمد که می‌گوید: حقیقت یک مفهوم نیست. حقیقت زندگی روزانه من است. چه باور کنید چه نه، من همیشه در عبادت دائم هستم و همه این چیزها را در کوتاهترین مسیرشان هر روز تمرین می‌کنم و رویشان کار می‌کنم. عشقم نثار کسیست که با دستپاچگی در جاده‌ها از من سبقت می‌گیرد. به کسی که در گوشه خیابان به حالت احتیاج افتاده‌است، کمی پول بیشتری می‌دهم. بین جر و بحثهای مردم در یک سوپر مارکت می‌روم و سعی می‌کنم به آن محیط عشق ببرم. در غالب هزاران راه، هر روز، عبادت معنویم بخشش عشق است و نه اینکه یک مسیحی، کلیمی، بودایی یا مسلمان باشم بلکه سعی می‌کنم شبیه به مسیح، شبیه به بودا، شبیه به موسی، یا شبیه به محمد باشم.